vrijdag 31 mei 2024

De kapper

Al langer liep ik rond met een dos haar en het idee om naar de kapper te gaan. Maar ja, druk, druk, druk. Vanmorgen kwam het ervan. Ik hoefde geen afspraak te maken, dus de ad hoc uitvoering van mijn idee (ik was op weg naar de loods) was geen probleem. Terwijl ik met een kop thee mijn beurt geduldig afwachtte, keek ik naar een klant die op een ogenschijnlijk luie manier in de kappersstoel zat of hing. Hij had zijn ogen gesloten, terwijl zijn haar en later zijn baard geknipt werden. Tijdens zijn knipbeurt moest de jongeman met scheermes hem herhaaldelijk aanstoten, omdat meneer lag te slapen! Hij moest ook onder zijn kin geschoren worden, maar zijn weggezakt hoofd zat ervoor.
Toen ik aan de beurt was, werd mij door een andere kapper gevraagd wat ik met mijn haar wilde doen. De jonge kapper die mij zou knippen sprak namelijk nauwelijks Nederlands en ik geen Turks. Toen ik hem zei dat ik 3 mm aan de zijkant wil hebben en 6 mm aan de bovenkant, viel ie even stil. Hij vertaalde mijn wensen naar de kapper. Blijkbaar vroeg hij de tolk 'Weet je dat zeker?", want mij werd de vraag nogmaals voorgelegd. Ik voegde eraan toe, dat enkel een tondeuse met de juiste kam erop nodig was. De jongeman knikte begrijpend en vervolgens begon het scheren van mijn hoofd. Ik zag dat de andere klanten wat verbaasd maar met een glimlach toekeken hoe mijn grijze haren in dotten naar beneden dwarrelden. Zij begrepen dat de wachttijd aanzienlijk korter zou zijn, vergeleken met die van de andere klanten. Al was er ook een klant die wat bezorgd keek. Hij dacht waarschijnlijk dat de tolk een vertaalfout gemaakt had. Hoe dan ook, ik ben klaar voor de zomer. Ik loop liever met een kale kop rond, dan met zo'n dos haar. Er zijn er die daar anders over denken.