Zwaardere bladveren

dubbel uitgevoerde bladveer

De meeste jonge mezen zijn uitgevlogen. Ze waren behoorlijk groot. Ze liepen eerst op het erf en zaten in de planten. Maar al snel vlogen ze eerst op de schutting en later weg. Er zitten nog twee op het nest. Een mooi resultaat. Nu ik nog.

geen roest

Het rechter bladveer gaf problemen bij het lossen van de bouten aan beide uiteinden. Eén is inmiddels losgemaakt door een garage. De ander lukte niet. Men was bang dat de bout zou afbreken. Dus mag ik het zelf doen. Mijn plan was als volgt : ik zou eerst de betreffende moer gloeiend rood verhitten. Als ik hem dan ook niet los zou krijgen, dan zou ik de moerensplijter inzetten.
Vanmorgen ben ik met de bus naar de loods gereden, om mijn plan ten uitvoer te brengen. Rond 10.00 uur draaide ik met de luchtsleutel de eerder losgemaakte bout eenvoudig weer los. Bij de andere lukte het mij weer niet. Ik besloot maar direct de moerensplijter in te zetten. Man, man, man, wat ging dat snel en eenvoudig! Nadat de moer gespleten was, kon ik hem eenvoudig van de bout draaien. Hoera! Bij de dubbele bladveren heb ik ook bijna nieuwe bouten en moeren meegekregen.
Daarna ging de wagen op de krik met blokken voor de wielen en extra assteunen voor de veiligheid. Ik heb de oude enkele bladveer verwijderd, nadat ik de bouten uit de ogen had gedraaid. De bouten oogden als nieuw, dus van vast geroeste bouten was geen sprake. Meneer Reints uit Kampen heeft weer gelijk; ze roesten niet vast in de strop van de veer.

`gespleten moer

De dubbele bladveer plaatsen was een aardige klus, waar veel creativiteit bij kwam kijken. Het geheel was ruim 2x zo dik als de standaard enkele bladveer. Maar tegen 12.30 uur was de dubbele veer met veel kunst en vliegwerk  geplaatst. Hoera! Tijd voor een boterham en een paar bekers water. Na de lunch heb ik de andere bladveer gedemonteerd. Dat ging vrij gemakkelijk, want die had ik nog niet lang geleden eraf en er weer op gezet. In een enkele uitvoering, omdat de andere veer niet loskwam. Die veer heb ik van een extra blad voorzien en weer gemonteerd. Dat klinkt simpel en snel, maar het duurde een uur! Gelukkig had ik met deze veer wat hulp van zoon Ben. Zo konden we elk aan een uiteinde de veer op zijn plaats manoeuvreren. Tegen 15.30 uur was de andere kant van de as ook uitgerust met een dubbele bladveer. Ik verzuchtte : "Het is volbracht!"
Ik had eerder de hoogte van de bus opgemeten bij het achterwiel vanaf de grond tot aan de rand van het spatbord; die was 70 cm. Na de ingreep is hij met 4 cm gestegen naar 74 cm. Afgezien daarvan is ie nu ook berekend op meer gewicht in de bak. Als we met z'n tweetjes op pad gaan, houden we bijna 700 kg over. Maar soms, heel soms zitten er vier mensen achterin. En af en toe hangt er een aanhangwagen achter met een flinke lading. Dan is zo'n dubbele vering stukken beter dan de oude, bijna versleten enkel uitgevoerde bladen.
Wat een heerlijk gevoel als ik weer eens een succesje geboekt heb. Na zo'n dagje over de vloer liggen dweilen, is het een verademing onder de douche te gaan staan.