Rond het middaguur zijn we in de bus gestapt om verkoeling te gaan zoeken aan het Ketelmeer. Bij aankomst bleek het strandje nagenoeg verlaten. Hoera! We kozen een strategisch plekje, zodat we een eigen stukje strand hadden. Fenna was natuurlijk ook mee en zo kon ze lekker zwemmen, zonder anderen te hinderen.
Aan het water stond een kalm windje, dat later uitgroeide tot een lekkere bries. Na drie uur kwamen meer bezoekers. En meer honden. Wat de laatste betreft, sommige eigenaren zijn erg gemakkelijk. Die vinden het gewoon dat hun hond op andermans plekje komt rondhangen. Een van die eigenaren draaide zich vlug om, toen een confrontatie tussen zijn hond en de aangelijnde Fenna dreigde. Dat vind ik zo'n laffe houding.
Voor de rest viel het allemaal wel mee hoor. Ik ben mans genoeg om zo'n hond weg te sturen. En ik schijn toch aardig indruk te maken. Haha!
Maar goed, we hebben heerlijk gezwommen en liggen doezelen onder de parasols met de koelbox ernaast.