|
lekker snuiven |
Toen ik vanmiddag na gedane arbeid goed aan het rusten was, heb ik, half liggend onder de overkapping, het vogelhuisje van de familie Koolmees in de gaten gehouden. Ik hoorde geen gepiep, maar bij mij zegt dat niets. Als ze zouden piepen, dan is het toch tegen dovemansoren. Haha!
Het was en bleef stil. Ik zag ook geen koolmeesjes meer.
|
kasian dat ei |
's Avonds, na het eten, ben ik met een buikje vol bami op de huishoudtrap geklommen om een blik door het loervenster van het kastje te werpen. Voor zover ik kon zien was het verlaten. Voorzichtig probeerde ik de schroef waarmee het huisje aan de muur vastzit los te draaien. Recht tegenover de ingang zit de schroef ,waarmee het aan de muur bevestigd is. Dus recht erop en draaien maar. Maar helaas viel de stift in het het nest. Oeps! Ik hoorde weer geen gepiep en vatte het dit keer als positief op. Met een andere schroevendraaier maakte ik het huisje los. Daarna heb ik het dakje eraf geschroefd. Ik zag mijn stift op een fraai groen, wollig bedje liggen. Naast een eitje, dat niet uitgekomen was. Het viel mij op, dat het geheel erg schoon toonde. Geen voedselresten en geen vogelpoep. Netjes hoor. Zouden ze bekend zijn met onze manier van doen? Hoe dan ook, daar kan menig mens nog wat van opsteken.
|
renovatie |
Inmiddels was Fenna ook komen kijken. De geur van het nestje vond ze erg interessant. Ze gedroeg zich alsof ze een prooi had geroken. Ik heb het kastje schoongemaakt. De oude roestige schroeven heb ik vervangen door nieuwe. Ik zag aan het gat, dat de beestjes bezoek hebben gekregen van een vijandig beest; een dakhaas. Er zaten duidelijk krabsporen op. Gelukkig zijn ze allemaal uitgevlogen. Op een ei na. Maar ja, een ei kan niet vliegen.