Ik blijf dus ook thuis, want ik ben ziekenbroeder en run het huishouden.
Vandaag heb ik snijboontjes gemaakt. Gewoon met gekookte aardappeltjes en een rundervink met vooraf een kippensoepje. Dit keer moest ik de snijbonen zelf malen. Het kleine, sterke manneke is er immers niet. Dus opa was zelf aan het zwengelen. Ik ben blij te zien, dat de patiënte haar eetlust weer terug heeft. Het gaat heel langzaamaan beter. Ze is maar wat blij met haar Manus van Alles. Stel dat ik twee linker handen had gehad en ook nog een ouderwetse opvatting (vrouw achter het aanrecht) erop na had gehouden? Eerder heb ik al wat warm mogen draaien toen ze haar rug had verdraaid. Toen was ze echt invalide. Man, man, man, wat erg was dat. Gelukkig hadden we een bureaustoel met wieltjes en is dit huisje voor een groot deel berekend op een rolstoelgebruiker. Behalve het toilet. Maar ach, dan kan ik haar nog altijd zo het groenperkje voor ons huis inrijden. Haha! Nee, we doen niet zo moeilijk. Gewoon de mouwen opstropen en aanpakken die hap.