Vanavond gaan mensen in hun handen klappen voor het medisch personeel. "Moet dat nou echt?", vraag ik me af. Ik herinner me nog de periode waarin wij voorbereidingen troffen op het toen komend millennium, eind jaren 90. Men voorzag een ramp, vanwege het idee dat veel computerprogramma's de eeuwwisseling niet aan zouden kunnen. Ik wist niet beter dan dat het wel zo zou zijn, maar blijkbaar werd er ook anders geprogrammeerd.
In die tijd waren de ouderwetse Cobol programmeurs niet aan te sjouwen. Mijn groep breidde in een paar maanden uit van 40 naar 60 medewerkers. En dat was maar één groep van de vijf. Er werd ook snel bijgeschoold. Men verrichte veel overwerk om administraties op tijd klaar te hebben. Ja, er was ook sprake van enige paniek. Tijdens noch na afloop van die inspannende slag heb ik niemand horen klappen. Er was zelfs geen applaus voor onszelf. Er werden wel klappen uitgedeeld, want de meeste extra ingezette systeemontwikkelaars werden na die klus ontslagen.