Het komt mij zeer vreemd zo niet verbijsterend voor, wanneer ik via de telefoon hoor dat een huisarts herstellende is van het coronavirus. Waarom weten zijn patiënten dat niet? Ik verwacht dat in zo'n geval op z'n minst alle patiënten, die hij op het spreekuur heeft gehad in de voorliggende periode van zeg zo'n 3 à 4 weken, direct geïnformeerd zouden zijn. Niet dus! Een kwalijke zaak. Wat voor zin heeft het om ons aan de regels te houden, als dit gebeurt? Het virus daar heeft zich inmiddels via andere patiënten die daar geweest zijn flink verspreid. Zo zie je maar weer, we worden op die manier gedwongen enkel aan onszelf te denken.
Ik was vanmorgen even in de apotheek. Daar zijn allerlei voorzorgsmaatregelen getroffen. Toen ik door de schuifdeur liep, zag ik dat er slechts of gelukkig maar 1 klant was. Die mevrouw stond wel pal voor de deur op haar beurt te wachten. Ik vroeg, na een goede morgen, of ze even opzij wilde gaan. Ze keek me aan met een 'wat mot je jôh? blik. Ik attendeerde haar op de 1,5 meter afstand. Zoals aangegeven op allerlei A4's die daar hingen. Ze nam toen weliswaar afstand, maar met een zichtbaar gepikeerd gezicht. Jammer dan. Vervolgens ging ik naar de supermarkt. Het was daar ongekend rustig. En toch ook daar weer mensen die in zo'n grote ruimte vlak naast elkaar gaan staan of passeren zonder enige tussenruimte. Samen graaien in het schap van de sinaasappels. Even wachten was hen te veel gevraagd. Het zal allemaal vallen onder 'dat maak ikzelf wel uit'.
Weer thuis lees ik dat
onze huisartsenpraktijk gesloten is vanwege coronabesmetting! Nu pas dus. Terwijl een van de huisartsen al herstellende is en de andere twee hun derde(!) week van ziekte bijna achter de rug hebben. Het was dus al veel eerder bekend. Raar allemaal.
