Ik hoef enkel op de ingrediëntenlijst van de verpakking te kijken, om te constateren dat er iets mis is. Op die lijst staan trouwens ook zaken, die ik zelf nooit gebruik. Ten minste, niet bewust. Zoals antioxidanten, gehydrolyseerd maiseiwit, antispleetoog- en conserveringsmiddelen.
Wat ik mis zijn trassie en knoflook. Voor de rest kan ik ermee leven. Om de prak te eten, volstaat volgens het etiket opwarmen in de oven of magnetron! Wel ja, voor het kanen ook nog even heiligschennis plegen! Brrrrr! Even voor de duidelijkheid : goreng betekent dus gebakken en niet 'effe opwarreme'. Dus die tekst moet men weglaten. En vervangen door : Rijst eten doe je met een lepel!
Mijn luie Indo nasi of bami begint bij mij met het fruiten van wat ui en eventueel fijn gesneden spekkies in een wadjan (Indonesische wok). Dat laatste, de spekkies, hoeft niet per se, want in de nasi zijn blokjes ham verwerkt. Ik sproei er wat ketjap (manis) bij en strooi de ontbrekende trasi of trassi oedang (garnalen) poeder erin en een paar tenen knoflook of wat knoflookpoeder. Verse Hollandse garnalen kan ook. Wel de Hollandse, want die hebben de juiste smaak. Soms doe ik ook een fijn gewreven peper erdoor, om de nasi wat pittiger te maken. Nou, dan begint het al te ruiken in ons huisje. Aan dat mengsel voeg ik het pak nasi goreng (bami kan dus ook) toe. Dat ga ik dan tjampoeren en goed opbakken. Kijk, dan gaat het richting de Indische nasi. Het komt onze smaak ten goede. Maar ach, smaken verschillen. Ik heb er wat zuur bijgemaakt van komkommer en natuurlijk was er sambal. O ja, ik heb ook nog wat Ajam Pangang gemaakt. Ik vond een potje(!) in de voorraadkast. Daarover een andere keer.