Een memo

Afgelopen week zag ik een memo voorbijkomen. Een schrijven gericht aan de bewoners van een verzorgingstehuis vanwege de C-crisis.
De inhoud meldt het volgende :

Betreft : Aanpassing zorgen!!!

Geachte Bewoners,

Heel spijtig, maar we gaan een moeilijke tijd tegemoet.
Jullie zien ook dagelijks het nieuws en zien dan ook hoe erg het is in de buitenwereld. Iedereen kan thuisblijven, maar wij als zorgverlener blijven er staan voor jullie!!!
Wij riskeren onze eigen gezondheid om jullie de basisverzorging te geven. Wij moeten spijtig genoeg melden, dat het heel snel gaat. Personeel valt een voor een uit, dus hebben wij ook jullie hulp nodig. Daarom enkel nieuwe regels :

1. Het luxeleven hier kunnen wij u tijdelijk niet meer geven tot alles  voorbij is
2. Wees niet veeleisend, maar wees blij met wat jullie krijgen
3. Wij gaan ons enkel focussen op basiszorg : hygiëne en eten geven. Dit in de mate van het mogelijke
4. Vanaf morgen gaat iedereen die zichzelf kan wassen, zich wassen!!! Wij hebben lijsten opgemaakt en geven hier en daar ondersteuning. Klaag hier niet over, maar help ons gewoon.
5. Geef onze collega’s meerdere keren per dag een dankuwel en een compliment, anders houden zij dit niet vol!!
6. Enkel nog een beloproep in NOOD : naar het toilet gaan, zich niet goed voelen enz. NIET om de tv aan te zetten, een raam open te doen enz., dit is niet dringend.

Lieve mensen jullie hebben allemaal de oorlog meegemaakt, wat nu komt is even erg dus aub heb respect, klaag niet wij doen ons uiterste best!!!
Wij danken jullie voor jullie begrip.

Tot zover de inhoud van het memo, die ik zo goed als 1:1 overgenomen heb. Ik heb het briefhoofd en de ondertekening maar uit piëteit weggelaten. Ik vind het schrijven inhoudelijk nogal schreeuwerig, dwingend (vooral punt 5) en ietwat verwijtend overkomen. Maar ja, veel ouderen zijn slechthorend of zelfs doof. De vet gedrukte en grote letters zijn vast bedoeld voor de slechtzienden onder hen. De toonzetting vind ik voorzien van weinig respect en veel frustratie bij de opsteller ervan. Zo worden babyboomers maar al te vaak benaderd door jaloerse generaties. Alsof de ouderen daar voor hun plezier wonen en de schuld zijn van de zorgellende en niet de regering. Nee, zij zijn nog van het Ziekenfonds, uit een tijd waarin veel nog goed was.

Maar goed, als ik om samenwerking vraag, zal je het mij niet op deze bazige, schreeuwerige manier zien doen. Ik zou meer gaan voor het wij-gevoel. Samen ten strijde trekken. Met complimenten en dank u wel's over en weer. Mensen enthousiast maken.
Als ik zo'n brief had gekregen, ging ik lekker in mijn schommelstoel zitten en op die hulpknop drukken. Voor een vriendelijker voordracht van dit bericht.