Een paar keer heb ik een verhaal mogen afsteken over mijn werkwijze als Peoplemanager, ook wel Fieldmanager genoemd. Dat naar aanleiding van een zeer laag personeelsverloop en ziekteverzuim onder mijn medewerkers. De functie hield in, dat ik als aanspreekpunt verantwoordelijk was voor zo'n 40 à 50 IT medewerkers, die al dan niet gedetacheerd waren. Ze konden bij mij terecht met allerlei vragen met betrekking tot hun werk, functie, financiële zaken, studie enz. Ik bezocht hen geregeld. Van het gesprek maakte ik een verslag en werkte ik de actielijst van de betreffende medewerker bij. Natuurlijk ging ik goed voorbereid naar zo'n gesprek en zorgde ervoor, dat eerder afgesproken zaken van het actielijstje geschrapt waren. Ik ging ook naar bruiloften, op kraamvisite, ziekenbezoek enz. En ik regelde de informele bijeenkomsten in de vorm van een etentje, bowlen, karten enz. Even stoom afblazen en het contact met collega's die bij andere bedrijven gedetacheerd waren onderhouden. Natuurlijk kreeg ik ook vaktechnische vragen gesteld en trad ik op als coach of klankbord.
Waar het mij om ging was met name de gemeende belangstelling. Ik heb zelf aan den lijve ondervonden hoe vervelend het is, wanneer je telkens hetzelfde moet aankaarten omdat de contactpersoon zijn huiswerk niet gedaan had. En hoe vervelend het is, wanneer eerder toegezegde zaken niet nagekomen worden. Ergo, ik ging met hen om, zoals ik graag gezien zou hebben hoe ze met mij zouden zijn omgegaan.