Vlak voordat ik ziek werd heb ik in de loods nog twee klusjes van mijn actielijst kunnen schrappen. Ik heb de spoiler voor het grotere dakluik aangepast, zodat het weer volledig kantelbaar is. Ik heb van de U-vormige spoiler de beide poten afgezaagd. De uiteinden ervan beletten dat het dakluik aan de achterzijde gekanteld kon worden. Er zit nu dus een rechte spoiler op het dak, die met vier rvs plaatschroeven en zacht blijvende kit vastgezet is. Het werkje was binnen een kwartier gedaan. Het langste duurde het verantwoord neerzetten van de ladder tegen de bus. Veiligheid voor alles! De bus heb ik tegen mogelijke krassen van de ladder beschermd met een kleed.
Daarna heb ik het matje aan de bestuurderskant geplaatst. Origineel is de opstap van zwart kunststof. Als het buiten nat weer is stap ik met natte zolen in de bus. Die nattigheid blijft op de drempel liggen. Zodra ik achter het stuur plaatsneem, komt de rest van het vocht op de mat in de cabine.
Bij wijze van proef heb ik aan de passagierskant een week of wat geleden al een matje geplaatst. Naar tevredenheid, dus toen ook aan de bestuurderskant gedaan. De (droogloop)matten heb ik bij Leen Bakker gekocht. Die hadden ook grijs-zwarte, wat goed combineert met de reeds aanwezige mat in de cabine.
Ik heb het matje eerst in z'n geheel geplaatst door ze eerst met de reeds bestaande schroeven vast te zetten. Daarna ben ik het op maat gaan snijden met een stanleymes (met krom mesje). Ik heb enkel aan de buitenkant van de doorgang het overtollige stuk van het matje weggesneden. De overige drie zijden (met mooie zwarte rubberen randen) zijn nog helemaal intact gehouden. De bestaande schroeven heb ik daarna vervangen door nieuwe. Van de oude waren de koppen behoorlijk versleten van het in- en uitstappen.Omdat ik toch bezig was heb ik het slot van het achterportier weer soepel gemaakt. Het vergrendelen en weer ontgrendelen met behulp van de zwarte knop aan de binnenkant verliep erg moeizaam. Ik heb daarvoor de bekleding (een plaat) moeten demonteren. Daarna moest ik eerst wat isolatiemateriaal verwijderen, voordat ik bij het mechanisme kon komen. Een paar druppels olie deed wonderen : O, wat soepel! Omdat ik daar toch helemaal alleen was, heb ik een rondedansje gedaan. Haha!
Inmiddels heb ik weer iets verzonnen voor de bus. Ik ga het koelsysteem controleren, met name de inhoud ervan. Als die mij niet bevalt (geen schoon ogende koelvloeistof) ga ik het koelsysteem flushen, schoonspoelen en van nieuwe koelvloeistof voorzien. Dat klusje stond ooit op de lijst na aanschaf, maar dat heb ik na de grote servicebeurt verwijderd. Volgens de monteur was het niet nodig. Maar ja, je weet hoe ik ben.