Al een aantal keren heb ik de Syrische jeugd vriendelijk gevraagd geen rommel op het pleintje te gooien. Alle keren werden de verpakkingen van snoep, snacks en frisdrank alsnog opgeruimd en werd beterschap beloofd. Ze mochten het afval ook in onze kliko die bij het pleintje staat gooien. Nou, wat wil je nog meer?
Vanmiddag waren dezelfde kids weer op het pleintje en weer werden legen chipszakjes op de grond gegooid. Een van hen had zich waarschijnlijk nog het laatste gesprekje herinnerd, want hij liep naar het groen en propte daar zijn zakjes in weg. Ik zag dat alles, omdat ik in de luie stoel bij het raam zat.
Ik kwam overeind, tikte op het raam en zei 'nee' met mijn wijsvinger. Vervolgens wees ik naar de grond en naar de struiken. Na enig gedraal werd de rommel alsnog opgeraapt en in de jaszakken gestoken. De jongens zijn rond de 11 jaar en spreken vrij goed Nederlands. Over het algemeen zijn ze beleefd, maar luisteren... En dan de gezichten die ze trekken. Vroeger werd zo'n gezicht gelijk even weer in plooi gemept. Maar dat mag niet meer.
Andere omwonenden hebben al geopperd voortaan de rommel bij de Syriërs in de tuin te gooien. Maar dat lijkt mij vooralsnog geen oplossing.