Net zijn vader

Luuk, dat is opa's camera!

Sinds de komst van onze jongste kleinzoon herbeleven opa en oma het jaar 1980, de geboorte van zijn vader. En dat zal de jaren daarop volgend ook nog wel zo zijn.
Luuk is een zeer ondernemend mannetje. Meneer doet alsof ie alles al kan, is een en al vertrouwen en kent geen vrees. Als hij op schoot zit, dan kan ie opeens doen alsof ie zo ergens naartoe wil lopen. Maar Luuk kan nog niet lopen. Althans, niet los. Zodra hij op de vloer gezet wordt, op zijn kont of op zijn buik, maakt niet uit, meneer kruipt naar een plek waar hij kan gaan staan. Bij de salontafel, een stoel, de vensterbank of waar dan ook. Luuk is constant uit op ontdekkingen. Hé, wat is dat? Hoe zit het in elkaar? Hoe smaakt het? Ja, alles verdwijnt in zijn mond. Luuk is net z'n vader. Natuurlijk kan Luuk ook al opa en oma zeggen.
Als ik met Luuk op mijn arm voor het raam sta kan het zo gaan : "Kijk Luuk, vogeltjes! Nee, niet aan mijn bril komen. Nee Luuk, niet aan de vitrage trekken. Luuk, oma is zuinig op haar plantjes. Au, laat mijn oor eens los, wat heb je scherpe nageltjes! En die plant is oma's trots. Hé, hier die bril! Oma, help eens even..." Luuk blijft vrolijk lachen bij alles wat ie doet.

Kijk opa, een selfie!

Als Luuk dan toch maar weer op de grond gezet wordt : "Nee Luuk, niet bij Fenna. Fenna slaapt. Ja, dat is ook een oor.  Luuk! Luuk! Kom hier, Tom slaapt ook. Luuk, niet opeten! Opa wil die krant nog lezen."
Vervolgens gaat Luuk maar in zijn loopkarretje. Oma en opa denken even rust te hebben. Maar dan : "Luuk!!!" Vlug een dweil!" Luuk heeft de drinkbak van Fenna te pakken en hem omgekieperd. Iets wat oma en opa telkens vergeten als Luuk er is  : Fenna's drinkbak wegzetten. Terwijl oma en opa de waterplas opruimen crost Luukje in zijn karretje door de kamer van hot naar her. Op zoek naar andere interessante dingen. Luuk kan heel doelgericht sturen in die kar. En bij alles wat Luukje uitvreet, staat een grote glimlach op zijn toet. Waarschijnlijk bedoeld om oma en opa te doen glimlachen om Luuks daden. En dat doen ze dan ook. Luuk is nog geen een jaar, dus dat wordt me wat. Gelukkig hebben oma en opa dat alles al een keer eerder meegemaakt.