Het is natuurlijk erg schrijnend, dat de naam van Johan Cruyff nog altijd niet op het Ajax-stadion prijkt. Wat een wanvertoning. Johan had vast gezegd : "Laat maar zitten." Hoe anders werd gereageerd in het Spaanse Barcelona na het overlijden van De Verlosser. De Amsterdammers moeten zich doodschamen. Het voetbal lijkt nergens naar, maar ook daarbuiten wordt die lijn voortgezet. De naamsverandering is net als het landskampioenschap trekken aan een dood paard geworden.
In dezelfde stad hebben kinderen en ouders geprotesteerd tegen het vuurwapengeweld in Amerika. Zinloos natuurlijk, maar ja blijkbaar geeft het de demonstranten een goed gevoel. In Amerika zelf wordt ook flink gedemonstreerd tegen de vuurwapenwet. Het is interessant te lezen, hoe voorstanders van die wet op de demonstraties reageren. Velen zijn van mening, dat volwassenen de baas zijn en niet de kinderen. Veel ouders van protesterende kinderen hebben namelijk zelf ook vuurwapens. Het is al met al een complexe materie. Interessant is ook dat Trump laat zien de problemen aan de bron te bestrijden. Hij maakt zich erg ongerust over het drugs- en medicijngebruik in zijn land. Hij vraagt zich af wat er mis is met het land, dat veel inwoners zo snel naar drugs, drank, medicatie en wapens grijpen. Maar ik ben bang, dat ook die aanpak een zinloos gevecht zal worden.
De nieuwe bondscoach Ronald Koeman heeft zijn eerste wedstrijd verloren. Er stonden weliswaar veel nieuwe spelers op de grasmat, maar het spel was hetzelfde : traag, ongeconcentreerd en saai. Wout Weghorst kwam Bas Dost vervangen. Ik ben geen voetbalcoach, maar ik weet wel dat Weghorst net als collega Mühren (Sparta) minstens 7 doelrijpe kansen nodig heeft om er één in een doelpunt om te zetten. Het is nog steeds voetballen tegen de bierkaai.