Ik heb een van de haringen toen bij de sla gegeten. Maar dat viel niet zo goed. Wat zeg ik? Slecht! Er was volgens mij niets mis met de vis. Maar van alles met mijn maag en darmpjes. Ik moest als een haas naar het sanitair gebouw om die haring te alten zwemmen. De rest van de avond bleven mijn darmen lawaai maken en was ik wat slapjes op de benen.
Een dag later, ik voelde me weer kiplekker, heb ik weer een gebakken haring gegeten. Ik had de resterende twee in folie gewikkeld en in de koelkast gelegd. Dit keer heb ik een haring bij de nasi gegeten. Maar het effect was hetzelfde. Die Duitse 'hering' wilde per se ook weer zwemmen in het riool. In beide situaties leek het alsof het sanitair drie keer zo ver weg was. Van die tweede haring heb ik wat langer naweeën gehad. De derde heb ik toen maar door Fenna's voer heen gejast. Wat denk je? Fenna had nergens last van. Hoewel, ze wilde wel zelf graag zwemmen. Maar daar heeft ze al jaren last van. Fenna had hooguit van te weinig gebakken haring in haar bak last. Het kan geheel aan mezelf liggen, maar die Duitse hering is mij slecht bekomen. Ik houd het maar bij de Hollandse. Morgenochtend is hier weer markt.Trouwens het eerste wat we deden toen we hier teruggekeerd waren, was weer ouderwets lekkere Hollandse pot eten. Dus ben ik naar de Chinees gegaan, om thuis aan tafel te genieten.