Ja, het kan nog erger. Er zijn mensen die onze manier van opvoeden omschrijven als zeer streng. En dan gaat het niet over straffen, maar over een kind vermanend toespreken en het handhaven van regels. Nee, we zijn niet fysiek bezig. Hooguit een weerbarstig kind bij de arm pakken om het naar de gang of naar buiten (vriendje / vriendinnetje) te leiden. Want geluisterd wordt er.
Opvoeden is niet zo moeilijk als menigeen vindt. Vind je het goed wanneer je kind met de knoppen van het gasfornuis speelt? Nee toch? En als het dan niet wil luisteren, ga je dan een ellenlang verhaal afsteken over ontploffingen, gewonden, doden en brand? Of escaleert je waarschuwing door het kind bij wijze van straf even op de gang te parkeren? Kinderen moeten nu eenmaal leren luisteren en leren wat wel en niet mag. En dat aan overtreding van regels gevolgen verbonden zijn. In de grote, boze wereld zijn zoveel regels waar ze zich straks aan moeten houden. Zeer streng? Ach, als je altijd in de Sahara geleefd hebt, dan wordt een miezerig regenbuitje al gauw ervaren als een wolkbreuk.