Zo heb ik het over ouders die geen vuist kunnen maken tegenover hun kinderen en/of nooit geleerd hebben wat incasseren is, lees ik vanmorgen over een aanpak van dit soort opvoedproblemen. Volgens het krantenartikel durven ouders niet hun kind aan te spreken, wanneer het met vieze kleding thuiskomt. Met andere woorden : het kind is de baas. Jeugdartsen willen daarin verandering brengen. Het lijkt me beter om dat aan artsen voor volwassenen over te laten en niet aan symptoombestrijding te gaan doen.
Eerlijk gezegd kan ik het me niet meer herinneren, wanneer ik voor het laatst met een regenpak om mijn lijf heb gehad. Het zal best wel tijdens een appelpluk geweest zijn, of toen ik nog folders en post bezorgde. Maar vandaag was het zover. Ik ben op mijn fietsie naar de loods gereden om daar wat goederen in ontvangst te nemen. Ik was zo nat als een... Gelukkig had ik een regenpak aan en een petje op. De zuidwester had ik ook bij me, maar zo erg regende het niet. In de loods heb ik de boel opgehangen om te drogen.
Weer naar huis hield ik het behoorlijk droog. Totdat iemand mij in seinde, dat ze een tas met kleding had klaarstaan. Ik ben toen weer de regen ingereden. Tja, je moet wat voor een goed doel.