Er is een basis-cv, waarin gewoon bijna alles over mijn werk staat vermeld. Leuk om weer eens terug te zien waar ik wanneer gewerkt heb, wat de opdracht inhield en het behaald resultaat. Soms moet ik wat glimlachen vanwege de leuke herinneringen en soms ben ik wat verwonderd. Verwonderd omdat ik de betreffende opdracht nu nooit voor elkaar zou krijgen. Zo'n cv is dan ook weer een spiegel. Ik zie een groeipad en activiteiten waartoe ik ooit in staat was en hoe ik er nu voorsta.De levensloop is in bepaalde cv's ook zichtbaar. Na 2004 verdwijnt al mijn werkervaring en kennis op het gebied van ict uit mijn laatste cv. Die waren toen niet meer van belang. Daar was niemand in geïnteresseerd toen ik post en folders ging bezorgen. Ook niet toen ik fruit ging plukken en fietsen gebruiksklaar maken. Helemaal niet bij al mijn vrijwilligerswerk. Terwijl ik in die werkzame periode me ook bezig heb gehouden met de sociale aspecten rond werken. Zoals het selecteren, opleiden en begeleiden van mensen zodat ze zich in hun functie / werk happy zouden voelen en zich verder konden ontwikkelen. Die kennis en vaardigheden had en heb ik nodig voor mijn dagelijkse bezigheden op sociaal gebied. Mijn cv is een levend document. Ik ben immers nog steeds actief.