Ik vond de eerste 60 jaar van mijn jeugd het leukst. Ik leef nog! Rijdend op mijn lekkere fiets, zag ik in de straat een bekende witte bestelbus staan. De alarmverlichting knipperde. In de zijspiegel van de bus zag ik de chauffeur annex pakketbezorger naar beneden kijken. Terwijl ik rustig rijdend naderde zag ik dat hij geen moment opkeek. Eenmaal naast de bus begon hij, zonder in zijn spiegel te kijken, weg te rijden. Gelukkig langzaam, zodat ik langszij kon komen. Ik riep : "Hé, ik ben er ook nog!" Hij keek mij verschrikt aan en riep : "Sorry!". Ik antwoordde : "Opletten hoor, rij veilig!" Hij stak zijn hand op. Hij zal mij best herkend hebben, want hij verschijnt af en toe ook aan onze deur. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo goed moest opletten in het verkeer. Of is dat ook iets met leeftijd?
Ik heb tegenwoordig de gewoonte om de schooltijden in de gaten te houden. De fietsroute naar de loods kent fietspaden die door veel scholieren gebruikt worden. En dus ook fatbike rijders. Scholieren rijden op zich al wat onbesuisd, maar zij die op een fatbike rijden helemaal. Dat zijn echte verkeershufters. Het heeft veel te doen met stoer willen overkomen bij de andere scholieren. Komt bij dat ze merkbaar geen ster zijn in verkeersinzicht en gedrag. Vooral het besef dat ze zelf erg kwetsbaar zijn ontbreekt volledig.
Een simpele, overbekende verkeersregel over zebrapaden en verkeer van rechts, zegt hun ook niets. Dat in combinatie met snelheid leidt tot ongelukken.