In de jaren 60 kreeg ik het vak Economie. Ik herinner me nog de term Oikos nomos die tijdens de eerste (!) les door meneer Griffioen gebezigd werd. Ik herinner me hem nog als een fijne docent. Hij was het die tijdens de behandeling van de vrije en de geleide economie sprak over de democratie. Wat mij daarvan bijgebleven is is zijn uitspraak : de democratie holt zichzelf uit en zal veranderen in een dictatuur. Ik denk dat de manier waarop hij dat zei ertoe leidde dat ik me zijn uitspraak nog steeds herinner. Hij zei ook dat wij dat misschien niet zouden meemaken, maar de verschijnselen van die overgang wel. En dat allemaal vond plaats midden jaren 60.
De veranderingen van democratie naar dictatuur zijn inderdaad merkbaar. De democratie wordt misbruikt. Onder het mom van democratie worden landen zonder democratie (maar 'toevallig' met veel bodemschatten) gebombardeerd en geknecht. De democratie heeft ertoe geleid, dat politici democratische vrijheden misbruiken om anderen de wil op te leggen en voor eigen faveure. Zelfs in cruciale vraagstukken, waarover het volk niets geraadpleegd is. Neem simpelweg een oorlog. Wie wil er eigenlijk oorlog? In princiep niemand. Hetzelfde geldt voor slechte zorg, armoede, dakloosheid en dagelijkse veiligheid.
Miljoenen mensen zijn inmiddels het slachtoffer geworden van 'de westerse democratie'. Ook in vredestijd was het voor hen dagelijks een oorlog. Was het een vrije keus om zoiets te veroorzaken? Ja en nee. Van de politici Ja, van het volk 'neen'. De slachtoffers van die democratie zien de westerse democratie als pure dictatuur; anderen de wil opleggen. De tijd waarin mensen bekeerd werden met het zwaard is weer terug. Ook in ons landje.