Toen ik eenmaal los was op het viercilinder motorblok van de Honda 550 (foto), ben ik aan dat concept verslaafd geraakt. Een eenvoudig recht toe recht aan concept, waar ik zelf veel aan kon doen wat onderhoud betrof. Dat motorblok-concept gold als een van de criteria voor de later gekochte motorfietsen, de CB650 SC, de CB750 F2 en de CB1100 F. Gelukkig zagen de Japanners dat ook zo, want er is veel voortgeborduurd op dat concept.
Als ik onder de motorkap van de Fiat Ducato kijk, zie ik een soortgelijk concept : recht toe recht aan, overzichtelijk en uitnodigend om zelf wat onderhoud te kunnen doen. Toen ik de dagrijlampen monteerde had ik geen last van een piepende boordcomputer of uitval van andere elektrische componenten. Hoera! Als op mijn dashboard een lampje van de remmen gaat branden is het geen misleiding vanwege een andere elektronisch probleem, maar is er ook echt iets met de remmen mis. Er zijn moderne auto's waar één vuile sensor alle kerstverlichting op het dashboard doet branden. Klaar ben je. In veel auto's is het wisselen van een kapot lampje werk voor een garage. Het lampje kost 16 euro, het vervangen 45 euro. Kassa! Ik koop zelf de onderdelen en monteer ze meestal zelf. Natuurlijk koop ik geen Fiat slijtagedelen. Vanwege de merknaam betaal ik dan bijna 2x meer.
Het zal mij niet verbazen, wanneer die spullen uit dezelfde fabriek komen rollen, waar ze tijdens de productie enkel de merknaam toegevoegd krijgen. Zo kan je bijvoorbeeld echte, originele Volvo bougies kopen. Ja,ja. Nou, die van de gerenommeerde merken zijn ook prima. Ik ben dus niet zo gecharmeerd van al die moderne techniek. Doe mij maar oude meuk, da's pas leuk!