Studeren kost geld en als ouder wilde ik wel waar voor dat geld krijgen. Maar ik heb nooit stiekem in een agenda of in het huiswerk gekoekeloerd. Nee, van begin af aan ging het om vertrouwen. Vertrouwen opbouwen en het bijbrengen van zelfdiscipline in combinatie met openheid / eerlijkheid. Later moest meer het besef komen, dat ze aan hun eigen toekomst werkten en niet aan die van mij. Ik ben wel naar ouderavonden geweest. Wat ik daar hoorde en zag vergeleek ik met de ervaringen thuis, die de kids met ons deelden. Als ze er met de pet naar gegooid hadden, hadden ze evengoed een baan moeten zoeken. Al met al geen probleem van mij.
Het begint allemaal dus met opvoeden en geleidelijk aan loslaten. Want het gaat erom (bij ons) dat de kids op eigen benen kunnen staan en een positieve bijdrage gaan leveren aan deze maatschappij. Je verantwoordelijkheid nemen, zelfdiscipline tonen en de investering die je ouders voor je doen niet beschamen. Het is hun toekomst. Iets wat veel belangrijker is dan het geld wat ik erin investeer.
Privacy van leerlingen vanaf 16 jaar is wat mij betreft overbodig, omdat het vanzelfsprekend is.