De PvdA-burgemeester van Rotterdam, Aboutaleb, heeft in het recent verleden een paar opvallende uitspraken gedaan. Anderen vinden ze schokkend, weer anderen gewoon of juist bevestigend.
Er wordt nu allerlei uitleg gegeven aan zijn uitspraken. Aboutaleb bedoelde het zus of zo enz. De burgemeester zei namelijk, dat ook hij een beetje jihadist is en ook een beetje salafist. Ik dacht gelijk aan iemand die zei, dat ze een beetje zwanger was.
De woorden jihadist en salafist hebben voor mij en anderen een behoorlijk negatieve lading, omdat ze verbonden zijn met terreur, oorlog en discriminatie met als bron / basis het islamitisch geloof.
Mij maakt het niets uit wat ermee bedoeld werd of in welke context Aboutaleb die woorden gebruikt heeft. Ik zie slechts één overeenkomst : ze zijn gebaseerd op de Koran. En helaas heeft deze Koran net als onze Bijbel veel gelovigen die te vuur en te zwaard niet alleen het geloof verdedigen, maar het ook anderen willen opleggen. Desnoods met harde hand.
Wanneer een islamitische partij in ons land de verkiezingen wint en de grootste partij zijn, zal er een eind komen aan de scheiding tussen Staat en Kerk / geloof. Dan zullen christenen in de kelder van hun huis stiekem hun geloof belijden en worden kerken en synagogen gesloopt. Er zijn goedgelovigen, die denken dat er ook een milde vorm van de islam bestaat. Ik ben niet zo goedgelovig. Ik wantrouw de islamieten. Waarom? Zelfs hier in Nederland durven zij geen stelling te nemen tegen terreur en oorlog veroorzaakt door hun geloofsgenoten. Want wie weet, worden ze zelf hard aangepakt door hun eigen gelovigen. De angst regeert. Helaas.