Grappig, zelfs op een vroege klassenfoto ligt Wimmie (vooraan) al achterom te kijken. Ik was niet de enige op dat moment. Die foto dateert uit 1955. Ik lig naast Ambroos en het jochie in het witte shirt is Henkie Verhoog. Van de overige klasgenoten weet ik ook nog de meeste namen. Juf Huisman heb ik maar kort gehad. De eerste twee jaar op die lagere school waren (na een trage start) voor mij nog leuk. Dat lag vooral aan de juffen, zoals later juf Heijkoop.
Ach ja, achterom kijken. Ik heb het mijn hele leven gedaan. Terugkijken, reproduceren eventueel lessen leren en weer verdergaan. Geheel conform de uitspraak : Wie zijn verleden niet kent, heeft geen toekomst. Ik geloof daar heilig in. Ik weet waar ik vandaan kom en waarom mijn leven zo gelopen is. Ik heb daarbij veel voortgeborduurd op het verleden. Het geeft mij al met al rust. Misschien dat het terugblikken ook bijgedragen heeft tot mijn voorheen zeer goed (episodisch) geheugen. Ik kijk ook graag naar die oude zwart-wit foto's. Telkens weer. Elk van die foto's heeft een eigen stukje herinnering voor mij. Leuke herinneringen, die dan telkens weer op herhaling gaan.