Ik herinner me het voorval nog heel goed. Het was in de vierde klas van de lagere school in Leiderdorp. We hadden dat jaar een nieuwe meester, meneer Van Linschoten. Een aardige man. Klasgenoot Jantje, een kleine branieschopper, was die middag erg vervelend en wilde niet naar de waarschuwingen van de meester luisteren. Zelfs niet toen hij de klas werd uitgestuurd. Hij weigerde weg te gaan. Toen meneer Linschoten hem bij zijn arm pakte om hem op de gang te zetten, begon Jantje, zo klein als hij was, de meester te slaan en te schoppen! Ik schrok me wezenloos. Een kind dat een volwassen iemand sloeg en schopte! Ongekend in die tijd. Zo was het gros van ons immers niet opgevoed? Kinderen moesten en hadden respect voor ouderen en er was discipline. Grote klassen waren geen enkel probleem. Jantje werd van school gestuurd en zijn ouders kregen een en ander te horen. Logisch, want zo voed je een kind immers niet op.
 |
| Pas op! Ouders die achter hun kids aanrennen! |
Naarmate de jaren verstreken is de boel omgedraaid. De school en/of anderen lijken verantwoordelijk te zijn voor de opvoeding van de leerlingen. Als er iets fout gaat, staan ouders op de stoep van de vermeende opvoeder om te gaan bakkeleien of zelfs kwaad te reageren. Ik zeg : "Hallo, het is
jullie kind hoor!" Jij bent als ouder / verzorger primair verantwoordelijk voor zijn / haar gedrag. Niet de school, de vereniging, oma en opa of anderen. Ja, ik weet het is wel erg gemakkelijk. Of beter gemakzuchtig. Je eigen (opvoedings)falen afwentelen op anderen. Zo zit mijn wereld niet in elkaar. Soms vraag ik me af : stel Jantje had in 2018 zijn oma of opa geschopt en geslagen. Zouden zijn ouders oma of opa dan ook de huid vol gescholden hebben? Of is het minder erg dan ik denk en zullen die ouders dan niet consequent reageren en toch maar Jantje tot de orde roepen en de opvoeding wat bijsturen? Het is en blijft immers jouw kind en jouw verantwoordelijkheid. Maar goed, deze opa is al bijna 70 en heeft nog ouderwetse ideeën, waarin discipline, respect en je verantwoordelijkheid nemen nog hoog in zijn vaandel staan. Net als de toekomst van je eigen kind. Die ligt voornamelijk in de handen van de ouders en niet ergens anders.
