met een gloeiende spijkerpunt |
Toen brak een ander hoofdstuk aan. Een met veel zweet, geen bloed en tranen van blijdschap op het eind. Ik moest namelijk de lampsteunen op de bumper schroeven met boutjes en moeren. Dat was een klusje waar ik beide handen bij nodig had en van elke hand één vinger. Zo klein en ongemakkelijk was de werkruimte.
Ik heb de lampsteunen losgemaakt van de lampen. Of was het andersom? Daarna heb ik eert één kant van de steun vastgezet. Daarna een kant van de lamp er weer opgeschroefd en toen de boel op z'n plaats gedraaid en vervolgens hete tweede boutje door de beugel gefriemeld en de lamp aan die kant weer vastgezet. Pfff! Tja, en toen moesten de moertjes erop gedraaid worden. Om ze niet telkens van de grond te hoeven vissen, heb ik een beetje kit op mijn vinger gedaan. Daarop heb ik het moertje geplakt. En toen was het weer friemelen geblazen, net zolang totdat het moertje het boutje pakte. Hoera! Te vroeg gejuicht, want nu moesten bout en moer worden vastgedraaid. Met de montage van één lamp ben ik bijna een uur bezig geweest. Bij de tweede had ik al wat ervaring opgedaan. Dus dat ging sneller. Hoewel, daar duurde het vele malen langer voordat de boutjes de moertjes pakten. Of andersom. Maar met geduld en rust en binnenpret (mij hoor je niet schelden of boos worden) lukte het me ook die lamp op de bumper vast te zetten.
....mooi!.... |
In het schema is de AAN stand geschakeld over het stadslicht. En de UIT over het dimlicht. Zo doe ik het dus niet. Ik volg de regelgeving van de overheid in deze. Morgenmiddag maar weer verder met de bedrading aansluiten.