Toen ik vanmiddag een boeket wilde afrekenen met mijn bankpas, kreeg ik van de bloemist te horen dat zijn pinapparaat een paar uur eerder de geest had gegeven. Ik stelde voor dat ik contant geld zou halen, maar dat hoefde niet van de bloemen-meneer. Hij zei dat ik thuis mocht betalen. Ik dacht : "Ze zijn er nog!" en reageerde met : "Wat mooi zeg, zoveel vertrouwen!" Ach ja, ik herkende dat vertrouwen. De bloemist zei dat het een eerste vereiste is bij het zaken doen. Ik beaamde dat, terwijl hij het boeket inpakte. Daarna gaf hij mij een visitekaartje, waarop hij het bankrekeningnummer en het bedrag vermeldde. "Ik zal het straks direct overmaken", beloofde ik. Maar zo snel hoefde het ook weer niet van hem. "U mag ook eerst een kop koffie of thee drinken hoor", lachte hij.
Weer thuis heb ik het bedrag direct overgemaakt. Daarna was het tijd voor de thee.
