Als ik iemand een presentje wil geven, probeer ik me voor de geest te halen wat zijn hobby's zijn of wat ik me kan herinneren van bepaalde uitspraken. Ik kan natuurlijk ook iets geven wat ik zelf leuk vind. Maar dat vind ik niet zo geslaagd. De ander is immers de ontvanger en niet ik.
Vandaag is mijn broer jarig. (Dank je wel.) Ik weet welke hobby's hij heeft. Maar ik herinner me nog een uitspraak van hem, toen we over Curaçao spraken. Toen zei hij dat hij zich van die drie jaar weinig kon herinneren. Hij was 6 jaar toen we daar aankwamen.
Vanwege die uitspraak heb ik hem voor zijn verjaardag het fotoalbum van onze vakantie op Curaçao geschonken. Ik heb in dat album namelijk niet alleen een reisverslag gemaakt van onze trip in 2018, maar het ook afgewisseld met terugblikken voorzien van zwart-wit foto's en herinneringen uit de jaren 1961 - 1963. Ik heb het naar hem toegestuurd met een kaartje en een briefje.
Vanmorgen kregen we het bericht dat hij heel erg blij is met het boekwerkje. Vooral de foto's en verhalen van toen, zijn een schot in de roos. Wij ook weer blij. Nu wacht ik op een aanbieding, zodat ik weer voor een aantrekkelijke prijs een exemplaar kan laten afdrukken.
