Ze is aan het borduren. Het Aap, noot Mies van toen. Knap hoor, want ik heb daar het geduld niet voor. Veel te veel priegelwerk. Ik herken de afbeeldingen wel. Ik zie zo mijn leesboekje voor me met die mooie tekeningen. Er is een tekening die bij mij is blijven hangen. Er was een verhaaltje bij. Een soort versje :
'Anneliesje heeft gejokt, om een tweede koekje. Jokkebrok zei de klok.'
Anneliesje was haar tijd ver vooruit. Gedurende de jaren 80 - 90 kwam liegen en bedriegen pas in opkomst. Als vervanger van vertrouwen en kwaliteit. Op het plaatje is een meisje te zien, dat in de hoek staat. Aan de andere kant een grote klok. Gelukkig bleef die klok gewoon op zijn manier slaan en kreeg Anneliesje zodoende geen klappen.
Op de lagere school leerde ik de letters schrijven door ze eerst over te trekken. In het schriftje met voorbedrukte letters bevond zich om en om een doorzichtig vel. Zo moest ik van Juf Huisman (Eikenlaan) in een A5 formaat schriftje een groot aantal keren een letter overtrekken. Daarna kwam het schrijven. Netjes tussen de lijntjes en met de juiste halen, zodat ik later de letters keurig aan elkaar kon verbinden.