Het vuil gaat voor de bezem

Mijn moeder was nogal van de etiquette en het fatsoen. Ik mocht mezelf niet op de voorgrond plaatsen, want dat was niet netjes. Dus moest ik eerst anderen een koekje uit de trommel laten pakken en ik als laatste. In een ander gezin werd ik getipt, omdat ik eerst iemand anders thee inschonk. Ik moest als eerste mijn eigen kopje inschenken, want die thee was slap. Ja,ja. Met de koffie was het andersom, want dan kreeg ik de prut. Haha!

Hoe dan ook, niet ik voorop. Om die reden was het niet ik en mijn broer, maar mijn broer en ik. Als iemand zich toch als eerste noemde, dan zeiden sommigen : "Het vuil gaat voor de bezem!" In militaire dienst, waar alles er veel grover aan toe ging werd dan "Ik stront voorop!" geroepen. Het valt me trouwens op, dat met name in Amerikaanse series de volgorde andersom is. Daar zet men bijna altijd zichzelf op de eerste plaats. Misschien heeft dat te maken met hun cultuur van scoren.

Toen ik de open brief van Mark Rutte las, viel mij direct al het aantal keren dat hij een zin begon met ik. Om die reden vond ik het een egoïstische, arrogante schrijfstijl.

Als ik als eindverantwoordelijke verslag deed van de behaalde resultaten, sprak ik meestal in de wij-vorm. Het project was immers een groepsgebeuren. Slechts één keer zei een directeur van een multinational tegen mij : "Willem, je mag jezelf best eens op de borst slaan. Gewoon een keertje doen, hoor!" Bij Rutte is het andersom. Niet zijn partij en/of regering, maar ikke-Rutte. En je weet "Eerst ikke en de rest...."