Baasjes en auto's

Er was een tijd waarin het budget van een leaseauto afhankelijk was van de functie. Dus reed ik in een Opel en de directeur in een Mercedes. Hoewel ik vanwege mijn prestaties alsmaar duurder mocht rijden, heb ik daaraan nooit meegedaan. Een auto was en is voor mij sec een functioneel vervoersmiddel dat mij van a naar b moest transporteren, zonder tussenkomst van de ANWB en/of een garage.
Er waren anderen voor wie de auto een statussymbool was. Zij reden in een BMW uit de 7 serie. Daarvoor hadden zij vanwege hun functie onvoldoende budget, maar het verschil (300 á 400 gulden!) werd van hun salaris ingehouden. Later bleek een aantal collega's die dure bak niet gemeld te hebben op hun aangiftebiljetje. Dat hebben ze geweten.
Directeuren kunnen ook soms kinderachtig doen als het over auto's gaat. Een personeelslid had een privé auto, die net even duurder was dan die van de directeur. Dat kon niet. Dus mocht hij met zijn duurdere auto niet het parkeerterrein opkomen. Ja, ja, zo ging dat.
In een ander geval had de nieuwe medewerkster van PZ, die in een Porsche op werk kwam, te horen gekregen, dat ze haar auto niet in de buurt van de parkeerplaatsen van de directieleden mocht parkeren. Haar auto moest om de hoek geparkeerd worden, ver van de directie-auto's en niet zichtbaar voor de directieleden als zij uit hun raam keken.