Na het ontbijt heb ik het restant van het snoeiafval dat bij de vluchtelingen in de tuin lag, opgeruimd. Vandaag wordt namelijk de GFT kliko geleegd. Weg is weg en opgeruimd staat nog steeds entjes en geeft rust. Daarna ben ik op mijn fiets gestapt. Om naar de loods te gaan. Ik wilde wat isolatie (steenwol) uit de afvalcontainer plukken. Ik heb dat nodig voor dat gat in de muur, wat ik gisteren gedicht heb.
Wat denk je? Ik was net onderweg, toen ik een mevrouw met een Friese stabij zag lopen. Ik heb het duo vaker gezien, maar alle keren op afstand. Als ik zo'n stabij zie, dat slaat mijn hart over. Ik krijg dan ook een wat weemoedig gevoel. Dit keer sprak ik de vrouw aan, toen ik haar naderde. Na een groet begon ik het gesprekje met de opmerking : "Ik wil even naar uw stabij kijken." Gelukkig reageerde de vrouw positief. Ik bedoel, voor hetzelfde geld roept ze: "Pak hem!!" naar haar hond. Je weet tegenwoordig maar nooit. Het werd een zeer geanimeerd gesprek over de stabij. Het is haar derde stabij. De vorige twee
Het gesprekje eindigde met het onderwerp "oppassen en logeren". Ze zou graag mensen willen leren kennen, die dat zouden willen doen. Ik heb me toen voorzichtig aangeboden.... Zo leek het weer helemaal niets vanmorgen en zie, het is al weer wat geworden. In de container bij de loods trof ik inderdaad wat restanten steenwol aan. Dus kan ik het gat in de buitenmuur opvullen. Ben benieuwd wat de middag gaat brengen.