Geen Dyson

Wij kregen een keer bezoek van iemand die een dure stofzuiger aan ons wilde slijten. Hoewel ik hem zei dat ie daarvoor in de verkeerde wijk beland was, zette hij toch door. Dus kregen we een uitgebreide demo. Ik heb toen zelfs op een vuilniszak gezeten, die door die stofzuiger opgeblazen werd. Maar ruim 1000 euro voor een stofzuiger vonden we te veel.
Laatst vroeg Sonja mij nog : "Wie koopt er nou zo'n duur ding?" Het antwoord is simpel, het zijn de mensen veel geld hebben en zich graag willen onderscheiden van de rest. Die hebben dure apparatuur of een dure hulp.

Om die reden zijn er ook straten met zeer dure winkels, waar deze mensen hun inkopen doen. Bij voorkeur op momenten, waarop ze gezien zullen worden. Een buurvrouw zei ooit verbaasd : "Ik zag jullie bij C&A winkelen! Daar komen jullie toch nooit?!" Ze vond dat raar, omdat ze ons in het Zeeman en Wibra hokje had gestopt. Want in dat hokje onderin haar maatschappelijke letterbak hoorden wij thuis. Om die reden schrok ze zich een hoedje, toen ze erachter kwam, dat we niet in het Ziekenfonds zaten. Ze had een doktersrekening bij ons thuis zien liggen... Toen begreep ze helemaal niet waarom wij zo basic leefden. Wij hebben dus geen Dyson. We zijn nog steeds dik tevreden met onze Quigg van de Aldi. Haha!