Schaamteloze gemeente Leudal

Onlangs tipte ik even de WMO aan als een administratieve jungle. Gisteren (programma De Zorgwaakhond) kwam die wet weer in beeld, omdat een groten deels verlamde moeder van 4 kinderen er al jaren lang niet in slaagt via haar gemeente (Leudal) de benodigde hulpmiddelen te krijgen. Te gek voor woorden wanneer ik de vrouw op haar bed zie liggen en aan te horen hoe de gemeente Leudal met haar omgaat. Hoewel de presentator, Jan Slagter, verwoede pogingen deed om iemand van de gemeente te spreken te krijgen, lukte dat nauwelijks. Zelfs de burgemeester liet niets van zich horen. De verantwoordelijke wethouder
trok schouder ophalend zijn handen er vanaf. Hij plakte zich nadrukkelijk een brevet van onvermogen op, door naar anderen (nota bene zijn eigen mensen) te wijzen als schuldigen. Meneer had blijkbaar nooit gehoord van twee keer geel is rood, of wel : ontsla die kut-ambtenaren. Ja, dat zijn in mijn ogen kut-ambtenaren, inclusief wethouder Mart Jansen en diens teamleider Sociaal Domein. Na deze Leudal-zeperd kwam de gemeentesecretaris opdraven, om wederom buiten het gemeentehuis met Slagter te praten. Nou ja, met. Ik zei tegen mijn kijk- en luistergenote : "Kijk, dat noemt men een gesloten houding, dus die meneer wil ook niet praten." Dit heerschap, Hans Bekkers, was de volgende die zichzelf (met de armen over elkaar- ik dacht die gaat slaan) een brevet van onvermogen opplakte. Deze kut-ambtenaar gaf louter onzinnige, niets ter zake doende antwoorden. Hij sprak zelfs over 'klanten' in plaats van patiënten. Nou, dan weet ik hoe groot de afstand tussen de zieken en de WMO in Leudal is.
De ernstig gehandicapte mevrouw had inmiddels zelfs een rechtszaak(!) aangespannen tegen de gemeente Leudal. Ze won die weliswaar, maar ik vond de rechter nogal mild in zijn uitspraak. De gemeente hoefde slechts 100 euro per dag overschrijding van de gestelde termijn aan mevrouw betalen. Ik had daar 1.000 euro van gemaakt, gezien de duur van de kwestie en vooral de houding van de direct verantwoordelijken. De laatsten had ik een taakstraf opgelegd uit te voeren in de zorgsector.
En ja hoor, wat denk je? Op de valreep krijgt mevrouw alvast een brommobiel. Terwijl gedurende de hele uitzending gesproken werd over een nieuwe rolstoel (oude was kapot) en woningaanpassingen. Alsof dat voertuig het voorgaande doet vergeten. Kortom, wat een kut-ambtenaren heeft de gemeente Leudal en dat alles van ons belastinggeld. Zoals je ziet ben ik zwaar verontwaardigd. Helemaal toen ik hoorde, dat de minister het afdeed met 'het zijn slechts incidenten'. Dus ook een kut-minister van gezondheid, maar dat zag ik afgelopen weekend in een ander programma al. Leuldal is slechts het topje van de ijsberg die WMO heet.