Ik had net mijn mond gevuld met mondwater, toen ik iemand hoorde roepen. De achterdeur stond vanwege het weer open. Toen ik naar buiten liep sprak een buurtbewoner mij aan. Ik maakte bolle wangen en wees naar mijn mond, net als de vrouw die zo de spermabank binnen rende. Ik daarentegen vluchtte de badkamer in om mijn mond te legen en liep weer naar buiten.Meneer (is al in de 80) moet aan zijn ogen geholpen worden in het ziekenhuis. Na de behandeling mag ie pertinent niet autorijden, is hem geadviseerd. Dus vandaar zijn verzoek. Vandaag en morgen heeft Sonja ook zo'n activiteit : iemand naar het ziekenhuis begeleiden. Jeetje, we lijken wel een soort van taxibedrijf. Of zal ik een rood kruis op de bus plakken? Nee hoor, het valt best mee en het gebeurt allemaal binnen het kader van ouderen helpen. Mensen die anders wat aan hun lot zouden worden overgelaten. Ze hebben weliswaar kinderen, maar die zijn erg druk met zichzelf. Niet dat wij toch niets anders te doen hebben hoor. Ook wij zijn druk. Maar onze prioriteiten liggen anders. Ik zeg maar zo : Geen tijd is geen prioriteit.