Met name 's morgens kom ik haar vaak tegen. Een vrouw die ook haar hond uitlaat. Haar hond, een cocker spaniel, loopt dan los. Fenna is aangelijnd. Elke keer als ze mij met Fenna ziet, doet ze haar spaniel aan de riem. Ik heb haar al een paar keer gezegd, dat dat niet nodig is. Ja, we hebben elkaar al eerder gesproken en toen was er ook niets aan het handje. De beide honden keken amper naar elkaar. Ik heb haar toen uitgelegd, dat Fenna hooguit haar ruimte claimt door een snauw en/of een grauw in de geest van : blijf uit mijn buurt!
 |
| Asco aan de Lek |
Ondanks dat gesprekje en de rust tussen beide honden, doet ze haar hond nog steeds aan de riem. Zodra ze gepasseerd is, maakt ze de hond weer los. Vanmorgen zei ze, dat ze bang is dat het toch fout gaat. Tja, als je als baasje zo weinig vertrouwen hebt of zelfs bang bent, dan slaat die emotie over op de hond. Daar wordt zo'n beestje ook onrustig van of misschien zelfs beschermend en gaat dan juist tot de aanval over.
Het voorval deed me denken aan een in Schoonhoven. Daar deed onze Duitse staande Asco lelijk tegen een boxer pup. De zwangere eigenaresse raakte in paniek en tilde subiet haar pup op. Ze beweerde dat Asco vals was. Ik kon haar overreden de jonge hond toch maar weer op de grond neer te zetten. Het eerste wat het boxertje deed was blij springend naar Asco gaan. Die bleef even doodstil staan en de kleine begreep direct Asco's lichaamstaal : uit de buurt blijven! Terwijl dit zich afspeelde, legde ik de vrouw uit wat de beide honden met elkaar communiceerden. Het was haar eerste hond en ze wist nog niet veel van het gedrag. We hebben elkaar meer keren ontmoet en gesproken. Het leuke van deze ontmoeting was, dat later bleek dat ze familie van ons was via de familie Steendam! Oom Klaas liet ons een geboortekaartje van een familie zien die ook in Schoonhoven woonde. Zij bleek dus de nieuwbakken moeder te zijn.
