Dit keer heb ik van de nood een deugd gemaakt. Er zou iemand langskomen om uit de loods wat te halen. Om daar enkel op die klant te gaan zitten wachten, heb ik geen zin. Gelukkig wilde ik nog wat aan de bus doen. Toen ie op de brug stond zag ik de rechterwielkast roestvorming. Ik vond het zonde van het geld om de roest daar aan te pakken. Ik betaal immers per uur voor de brug. En dit
Eerst de bus op de krik, uiteraard met blokken tegen de wielen en een extra steun onder het chassis. Daarna heb ik de goederenkist haaks op de bus gereden, zodat ik lekker uit de vrij harde wind kon klussen. En ik heb er een werkbankje bij. Toen eerst even de accu aan de lader gezet. Zo kan ie parallel aan mijn werk ook nuttig bezig zijn. De roestige plekken heb ik wat kaal gemaakt, antiroest erop gespoten en dit keer met rode menie behandeld. Natuurlijk was ik weer eens wat vergeten. Ik had een briefje klaargelegd met de woorden popnageltang en nagels. Mijn sleutels lagen er bovenop. Dus niet te missen zou je denken. Ondanks dat briefje was ik die tang en nagels dus wel vergeten mee te nemen. Tussentijds moest ik even een retourtje thuis doen. Een rand van een inspectiedop was erg roestig en wat afgebrokkeld. Thuis had ik in een metalen plaatje een mooi rond gat gezaagd. Dat plaatje wilde ik over de wat afgebrokkelde rand van het inspectiegat leggen en vastmaken met vier popnagels. Maar ja, dan moet ik wel de spullen ervoor bij me hebben.
Het is desondanks allemaal weer gelukt. Na het opruimen heb ik de werkbus de loods in gemanoeuvreerd. Dat is achteruitrijdend centimeterswerk en dus een uitdaging. Maar ook dat lukte.