Recht tegenover ons is een stel jongemannen komen wonen. In het huisje van oma. Tenminste we denken dat het enkel twee jongemannen zijn, want de boel is sinds hun komst potdicht. Heel sporadisch gaat het crème rolgordijn wat omhoog. Zo'n 60 cm ongeveer, denk ik.
Sinds kort hebben de bewoners verlichting in de woonkamer. Naar ons idee een bouwlamp of zoiets. In elk geval is het een heel fel licht. 's Avonds schijnt er zodoende een zee van licht over het pleintje, ondanks het neergelaten rolgordijn. Zelf sluiten we onze gordijnen
pas als we naar bed gaan. We ervaren dat licht niet als hinderlijk. Als ik 's avonds terugkeer met Fenna, na in het donker gelopen te hebben, krijg ik de neiging een zonnebril op te zetten; wat een licht!
Weer thuis zit ik 's avonds soms te wachten op de schaduwen van de Wajangpoppen. Maar dat zal niet gebeuren, want de bewoners komen uit een ander werelddeel. Jammer.
