Nu de buitentemperatuur stijgt, neemt ook merkbaar mijn enthousiasme en energie toe. De zon maakt het helemaal compleet. Ik ben een kijkje gaan nemen in de bus. Hoewel ik over het algemeen erg zorgvuldig tewerk ga, zag ik dit keer enige onzorgvuldigheden. Dat klinkt wat minder erg, dan het woord blunders. Want het waren wel blunders. Ik zag namelijk nattigheid op het aanrecht liggen. Ik schrok, want plots schoot mij te binnen, dat ik de drinkwatervoorziening niet winterklaar gemaakt heb! In de toevoerslang bevond zich nog wat water. Gelukkig lag de dompelpomp droog op het aanrecht in een washandje. Ik heb de slang alsnog doorgeblazen. Het pompje heb ik gelijk maar mee naar binnen genomen en hem even getest. Hij doet het nog. Normaal doe ik dat als we de wintermaanden ingaan. Maar vanwege plannen die wat bleven hangen, ben ik deze voorbereidingen glad vergeten. Eerlijk gezegd weet ik niet waar de nattigheid op het aanrecht vandaan gekomen is. De waterkoker en het reservoir van de Senseo zijn leeg. Het is ook niet uit het kraantje afkomstig, want het doekje in het wasbakje was droog.
Na het opruimen heb ik de bus even de sporen gegeven. Hij heeft gedurende zo'n 30 km rond de 100 km/uur (op een autoweg hoor) gerend. Het blok liep weer als een zonnetje. Met de komende weersverwachting is ie motorisch weer klaar voor een flinke rit.
