Als kind ging ik graag naar mijn oma en opa. Niet dat zij zich dan druk met mij bezig hielden, hoor. Nee, daar vermaakte ik me meestal zelf. Klusjes doen zoals paardensla snijden voor de konijnen, de kippen voeren, eieren uit het hok halen, het hok zelf schoonmaken en dergelijke. Ondanks de weinige aandacht ging ik telkens weer naar mijn oma en opa.
Later, toen we al getrouwd waren, gingen we ook geregeld naar onze ouders. Niet omdat er wat te halen viel of omdat we ze ergens voor nodig hadden. Nee, gewoon om hen weer eens te zien en te spreken. Om de andere week gingen we op bezoek. Soms een paar weekends achtereen. Afhankelijk van de situatie. Zelf maakte ik van de gelegenheid gebruik om ook even bij mijn broers langs te gaan. Niet om daar wat te halen, tenzij je gezelligheid bedoelt.
Die manier van bezoeken, voor de gezelligheid en aandacht, is niet meer. Tenminste, zo ervaren wij dat. Tijden veranderen.