Help, ik ben klusser!

Vandaag heeft deze gepensioneerde kantoorpik weer eens geklust. Ach, wanneer klus ik nou niet? Als ik slaap dus. Dit keer kwam ik onder een aanrecht terecht. Dat is beter dan onder een auto. Hoewel, soms zit het mee en vaak tegen. Vanwege het laatste hoor je mij nooit zeggen "Ik ga even ..... doen." Vandaag ging ik een lekkende kraan vervangen. Ik moest daarvoor onder het aanrecht zijn en wel direct onder de spoelbak. Dus eerst de beruchte keukenkast eronder leeghalen. Daarna heb ik de legplank verwijderd, zodat er een vrije ruimte ontstond. Om bij de waterleidingen te kunnen komen, moest ik de afvoer loskoppelen. En toen was ik nog zo slim om eerst de hoofdkraan dicht te draaien. Ja, ja, tegenwoordig zou ik zoiets pardoes kunnen vergeten. De volgende stap was de koppelingen van het koud en warm water losdraaien. Daarna kon ik bij de moer komen, waarmee de kraan tegen het aanrechtblad geklemd

wordt. Het was tamelijk lastig om die moer los te draaien. Ik moest op mijn rug in het kastje liggen en steunend op beide voeten de moer met een dopsleutel losdraaien. Dat lukte weliswaar, maar ik zag ook al enig onheil tevoorschijn komen. Eerst Fenna met een een tennisbal. Of ik even die bal wilde laten rollen. Ja hoor, gekke teef. Zie je niet dat ik hier op mijn rug in een kast lig?
Op de plek van de kraan was onder het kersenhouten aanrechtblad een strook spaanplaat geschroefd. Die strook was vanwege de lekkage grotendeels verpulverd. Ik heb de rotte plek met een schroevendraaier weggestoken. Daarbij viel al het rotte hout in snippers op mijn toet en in mijn grijze haren. Opeens hoorde ik Sonja zeggen : "Zou je niet een bril opzetten? Straks krijg je die troep in je ogen!" Ach ja, een bril. Natuurlijk! Met een bril op ben ik verdergegaan met het wegbikken van het verpulverde hout. Toen ik de onderkant van het aanrechtblad zag ben ik gestopt. Nu kon ik de kraan met een hoefijzervormig plaatje en de moer vastzetten. In omgekeerde volgorde heb ik de overige zaken (koppelingen en afvoer) weer vastgezet.
Toen brak een spannend moment aan : de hoofdkraan opendraaien. Wat de watertoevoer betrof was alles potdicht. De afvoer ook. Hoera!
Na de lunch ben ik een paar deuren gaan afstellen. Beide liepen aan de onderzijde aan op de dorpel. Een kon niet eens op slot. Het leuke van de kunststofkozijnen is dat je de deuren en ramen eenvoudig zelf kunt afstellen. Ik ben begonnen met het lossen van de onderste scharnier. Daarna ben ik de bovenste gaan aandraaien, totdat de deur aan de onderzijde niet meer vastliep op de dorpel. Toen de middelste wat gelost en na de onderste en toen weer de middelste weer vastgezet. De deur waarvan het slot niet meer werkte, bleek te zijn verzakt. De hele deur moest een paar millimeter omhoog. Dat ging ook weer via het afstellen van de scharnieren, maar nu door aan een andere stelbout te draaien. Al draaiend aan die bouten zag ik de deur een paar millimeter omhoog gaan. De deur klemde niet meer, viel keurig in het slot en ik kon ook de sleutel weer omdraaien.
Weer terug in de keuken bleek alles nog droog te zijn. Ik ben een kleine afwas gaan doen. Toen ik de stop uit de gootsteen trok, hoorde ik onder mij water stromen! Ik dook in de onderkast en zag het water bij een aansluiting van een ontluchtingsslangetje naar buiten sijpelen. De slang bleek niet geheel in de aansluiting gestoken te zijn. Waarschijnlijk heb ik die per ongeluk wat uit de koppeling getrokken, toen ik de boel demonteerde. Ik heb de slang losgemaakt, gereinigd en opnieuw aangesloten. Probleem opgelost.