Vanmorgen hoorde en zag ik de eerste groep Konikpaarden, die in Wit Rusland werd vrijgelaten. Het klinkt misschien vreemd, maar na al die jaren het leed van de dieren in de OVP aanschouwd te hebben was het een verademing voor mij de viervoeters in een weidse, groene omgeving te zien lopen. Het heeft jaren geduurd, voordat het tot de botte hersens van de beheerders doordrong dat er veel te veel grazers in een te klein en volledig kaal gevreten gebied gehouden werden. Voor veel dieren kwam de oplossing te laat. Maar voor deze paarden niet. Hopelijk kunnen ze wennen aan hun nieuwe omgeving en vooral het 'normale' voedsel. Ze hebben immers op schors en takken geleefd en hun magen en darmstelsel krijgen nu te maken met een flinke verandering. In het verleden hebben dit soort verplaatsingen niet altijd geleid tot een beter leven. Ik hoop er maar het beste van.
