Het is vandaag 9/11. Een dag die met name de Amerikanen hopelijk nooit zullen vergeten. Dat hoopte ik in 2001. Maar het karma heeft niet gewerkt. Ja, karma. Zo beschouwde en beschouw ik nog steeds die dag. Het karma voor het vele leed dat de VS op de wereld veroorzaakt heeft. En dat nog steeds stug blijft doen. Is er soms een nog groter karma nodig om dat land te doen inzien, dat het verkeerd bezig is? Volgens sommigen gebeurt dat wel, zij het op kleinere schaal. Door rampen. Zowel door de natuur als door menselijk falen. De slachtoffers van 9/11 zijn de slachtoffers van hun eigen politieke leiders.
De laatste ramp is op Hawaï gebeurd. Volgens slachtoffers door menselijk falen (onderhoud elektriciteitsvoorziening, laat en/of verkeerd handelen, afsluiten van noodvoorzieningen enz.).
Slachtoffers en anderen ergeren zich aan rijken (o.a. Oprah Winfrey die daar veel land bezit), die de gewone burgers oproepen geld te doneren. Een voorstel om een monument op te richten voor de slachtoffers werd ook met gehoon onthaald. De slachtoffers willen echte hulp. Ze krijgen van de overheid $700 schadevergoeding, terwijl er miljarden naar buitenlandse vluchtelingen en Oekraïne gaan. Het is tegenwoordig de westerse hufter politiek, die ook hier door Rutte c.s. (waaronder CDA, CU) bedreven wordt; het eigen volk laten lijden.
Er zijn ook lijkenpikkers actief. Het zijn projectontwikkelaars, die de grond met afgebrande huizen willen kopen voor een habbekrats. Ze vergeten dat zich tussen de verkoolde resten ook die van mensen bevinden, die tijdens de branden omgekomen zijn. Aangekochte grond willen zij voor heel veel geld aan de rijken op Hawaï (o.a. Oprah Winfrey) doorverkopen.