In een of ander programma trok een groepje mensen met een tiny house door Canada en Amerika. Die rijdende huisjes trokken meer mijn aandacht dan het gedoe van die mensen. In die tiny houses is het ook goed wonen. Voor wie de kleine ruimte niet bezwaarlijk is.
Het is voor mij interessant te zien hoe men zo'n kleine ruimte met gemiddeld 12 m2 vloeroppervlakte ingericht heeft. Inmiddels heb ik hypermoderne uitvoeringen gezien, met allerlei elektronica. De bewoner kan dan met zijn iPhone of tablet alles wat een stekker heeft bedienen. Dat gaat mij veel te ver. Ik ben tamelijk wars van al dat elektronisch gedoe. Waarschijnlijk vanwege het vakgebied IT waarin ik al die jaren gewerkt heb. Afgezien daarvan, zo'n iPhone en/of tablet zijn hebbedingetjes voor criminelen. Zonder dat apparaat kan je in dat huisje bijna niets meer. Het doet me herinneren aan de stereotorens. Als er een component kapot ging kon je de hele mikmak weggooien. Ik heb zelf het liefst geen of heel weinig elektronica aan boord. Des te kleiner de kans op storingen.
Wat mij ook opviel was de constructie. Nee, het is zeker geen rijdende stacaravan. Het is een echt huisje, vaak op wielen. Men gebruikt hout, dat nogal zwaar is. Aan de kant van de dissel is de zijgevel ook gewoon vlak. Ik zou voor een taps toelopende zijgevel gekozen hebben in verband met de weerstand vanwege de rijwind. En je hebt extra ruimte. Toch vind ik het wel wat hebben, zo'n tiny house. Verhuizen gaat gemakkelijk, ik hoef niet te verkopen en opnieuw aan te kopen, dus ook geen nieuwe hypotheek af te sluiten. De tuin om je huis kan je tot op zekere hoogte zelf uitkiezen net als je woonomgeving.
Ik zie het niet zo zitten om met zo'n zwaar ding rond te trekken. Daarvoor heb ik dan een sterk trekpaard nodig. Mij gaat het vooral om de ideeën over de constructie en inrichting. Een camper heeft ook een kleine vloeroppervlakte en is wat dat betreft enigszins vergelijkbaar met zo'n tiny house.