Niet alleen tijdens mijn loopbaan en dan in het bijzonder mijn projecten, ook in de privésfeer vind ik het aantrekkelijk om stap voor stap vorderingen te maken. Zo'n dakkapel laten plaatsen is een, maar dan volgt de afwerking aan de binnenkant. Op zich lijkt het net als die berg vaat na een feestje (en zonder vaatwasser). Maar als de boel keurig geordend is, lijkt het al een stuk beter en komt zo'n klus al een stuk rustiger over. Vervolgens per deel (glaswerk, servies, bestek en pannen) afwerken en zie, de tussenresultaten stuwen je voort in de werkzaamheden. Succes voelt goed.
Vanwege mijn aanpak schrik ik van mensen die bijvoorbeeld in een keer het hele huis slopen, om, terwijl ze in de gesloopte ruimte leven, vervolgens lukraak ergens te beginnen met opknappen. Totdat ze het zat zijn of ziek worden. Tja, dan is zo'n iemand en de medebewoners helemaal de pisang. Ik doe het liever per etage en per etage ook nog eens per kamer /ruimte. Dan kan je nog zeggen : (weer) een ruimte klaar! En met een tevreden gevoel de volgende aanpakken. En dat alles terwijl je in de rest van het huis nog je rust kan vinden.
Tot nu toe heb ik de afwerking van de dakkapel ook zo gedaan : deel voor deel. Vandaag ging ik weer met een goed gevoel huiswaarts. Ik had immers alles wat ik me voorgenomen had gedaan. Het begint er steeds meer op te lijken. Succes voelt goed.