Je gaat naar het bijzonder onderwijs, omdat je bijzonder bent. Men beweert dat het lerarenkorps bijzonder geschoold is, om op bijzonder wijze met de bijzondere leerlingen te kunnen omgaan. Wat denk je? Zodra een bijzondere leerling bijzonder (=wan-) gedrag vertoont, worden de ouders gebeld om het kind te komen ophalen! En vreemd genoeg wordt het kind ook echt door die (blijkbaar ook bijzondere) ouders opgehaald. Ik zou zo'n leraar even op zijn taken aanspreken. Wat denkt zo'n bijzonder kind in zo'n geval? Juist, ik hoef me enkel bijzonder te gedragen om weer naar huis te mogen. Dan komen mijn ouders mij gewoon ophalen. Zo leer je een kind en een leerkracht dus hoe zij zich aan hun verantwoordelijkheid kunnen onttrekken. Kind blij, leraar blij en de ouders met de gebakken peren.
Als ik me bijzonder gedroeg op school, of waar dan ook, kreeg ik straf. Als mijn moeder dat te horen kreeg, kreeg ik thuis ook nog eens straf.
Op een andere bijzondere school in het vervolgonderwijs mogen de basisschoolverlaters zelf hun leertempo bepalen. Helaas wordt voor de toelating zo'n kandidaat-leerling niet getest in hoeverre het zelfstandig kan werken en de daarvoor vereiste discipline weet op te brengen. Een ander helaas is, dat het docentenkorps nauwelijks toezicht houdt op de vorderingen van de klas. De leerlingen hebben in principe geen huiswerk. Het is vier dagen leren en bij een achterstand mogen ze de vijfde dag die inhalen. Wat denk je? Een groot deel van de klas is op de vrijdagen aanwezig en geen van de leraren wordt ongerust. De ouders worden niet geïnformeerd over de achterstanden. Ook niet wanneer tijdens de inhaaldagen niet geleerd wordt maar gamen en gezellig kletsen die dagen vullen (volgens de leerkrachten!). Inmiddels heeft een aantal puberende leerlingen al een flinke achterstand opgelopen. Maar zo bijzonder schijnt dat niet te zijn. Tja, het onderwijs is voor mij wel heel erg bijzonder geworden. Iedereen een diploma.