Ik herinner me nog de hype rond een boek van dokter Spock. Het handelde over het opvoeden van kinderen. Veel hulpeloze ouders liepen ermee weg. Later kwam de terugslag, men ergerde zich aan de kinderen die toen zo opgevoed werden. De toegeeflijkheid die toegepast werd heeft geleid tot generaties, die zich niets lieten zeggen en die anderen hun wil willen opleggen. Verbaal (andersdenkenden wegzetten als demonen) of desnoods met geweld.
Wij hebben met ons gezond verstand en zelf ondervinding onze kinderen opgevoed. Daar hadden we geen boeken of deskundigen bij nodig. Voor de kids kwamen hadden we al een hond. Zo'n beest fatsoenlijk opvoeden was een interessante training voor later in de vorm van grenzen stellen en handhaven en vooral consequent zijn.
Gisteren was ik even weer in de vorige eeuw in de wereld van dokter Spock. Het nieuws meldde een onderwerp over het gluren van ouders op de smartphones van hun kind(deren). Zo'n opvoedkundige Spock aanhangster is van mening dat gluren mag, maar alleen met toestemming van het kind. Huh? Ze vond het ook heel gewoon en zelfs lovenswaardig, dat een kind via een appje aan de ouders even doorgaf waar het zich bevond.
Wij kijken heel anders tegen de moderne technologie aan. Als je een kind internet geeft, stuur je het de wijde wereld in. Een wereld met niet alleen leuke, maar ook gevaarlijke situaties. Als een joch een foto van zijn piemel naar je dochter stuurt, dan is dat voor ons hetzelfde dat wanneer hij bij ons thuis zijn broek laat zakken. Vinden wij dat oké? Nee! Dus ook niet via zo'n apparaat. Contacten met volslagen vreemden? Websites bezoeken die niet bepaald voor jongeren bestemd zijn? Vergelijk al die mogelijkheden eens met de gewone wereld.
Even doorgeven waar je bent? Wat zegt u? Onze kids moesten vragen of ze ergens naartoe mochten. Maar volgens de hedendaagse opvoeddeskundige en Spock fan is het allemaal dus andersom. Een ouder is geen leider en/of coach maar een volger op het niveau van zijn/haar kind(deren). Kind zijn met je kinderen met je kind als 'leider'. Ik moet er niet aan denken.