En Tom weet van niets. Er hangen hier in de buurt posters met een foto en oproepje. De foto toont een zwarte kop van een kater, Odin genaamd. Het beestje is al een tijdje niet meer naar huis gekomen. Tja, kater, voorjaar, niet-thuis, voor menig kattenliefhebber een bekend fenomeen. Na verloop van tijd keert zo'n kater wat vermoeid maar vooral met een zeer bevredigd gevoel en platzak weer thuis.
Ik heb voor de zekerheid onze Tom als pleinhoofd gevraagd naar Odin. Er loopt hier ook een aantal zwarte pantertjes rond. Een magere en een dikke. Vandaar. Ik heb Tom niet zien thuiskomen met bloed aan en/of een dot zwarte haren in zijn bek. Op de vraag of ie Odin soms gezien heeft, reageert ie stoïcijns. Veel moordenaars kennen geen emoties. Maar eerlijk gezegd zie ik onze Tom daar niet voor aan. Tom is geen kannibaal; hij is meer van de muizen en vogels. En van slapen. Veel slapen. Zwarte kater Odin is dus zoek. Hij schijnt wat raar te lopen met een van zijn achterpoten. Misschien zien we hem een keer op het plein.