Het is weer zover met de kleine meid. Ze is loops. Omdat ze nooit echt veel bloed heeft verloren (het zijn wat kleine drupjes), hebben we haar niet laten steriliseren. We halen wel het vloerkleed weg. Dit jaar gedraagt Fenna zich nogal raar. Net alsof ze weer puber is. Of is het hoe ouder des te gekker? Ze wordt deze maand 11 jaar. De kleine slet piept en zeurt bij de deuren, want ze wil naar buiten. Eenmaal buiten is ze continu aan het snuffelen en markeren. Soms staat ze ook te likken. Brrr! Dan corrigeer ik haar. Als er reuen in de buurt zijn, reageert ze erg verschillend. Afgaande op haar reacties gaat ze blijkbaar voor groot geschapen. Haha! Zelfs als ze zo'n grote hond op grote afstand ziet, wordt ze eh.... enthousiast. De kleine reuen mogen zonder aandacht passeren. Onder hen haal ik zo de gecastreerde honden eruit. Die raken weliswaar wat geprikkeld vanwege Fenna's parfum, maar vertonen na het Axe moment vervolgens wat radeloos gedrag. Dat geldt niet voor elke gecastreerde reu. Sommigen weten nog goed van wanten, maar zijn dus ongevaarlijk. Fenna heeft niets met de kleine keffers, die maken daarom geen kans bij haar.
Fenna vraagt ons ook vaker om aangehaald te worden. Maar zodra je haar een paar halen over de kop hebt gegeven, draait ze haar achterste naar je toe. Dan sturen we die kleine slet met haar gierende hormonen subiet naar haar mand.
