Wat nog wel kan

Natuurlijk lig ik niet de hele dag op de bank met mijn zere pootje omhoog. Alles wat ik nog wel kan doen, doe ik. Er zijn 'volwassen' mensen zich doodziek gedragen, als een scheet dwarszit. Ze stellen zich heel erg aan en doen zielig. Vooral als er anderen in de buurt zijn. Als zo iemand echt ziek zou worden, dan is hun gedrag volgens mij dusdanig alsof ze terminaal te zijn. Allemaal aanstellerij en vol zelfmedelijden. En luiheid, want ze doen dan ook echt helemaal niets.
Nee, ik kijk dan wat ik wel doen kan. Dus ben ik vanmorgen wat gaan inventariseren in de koelkast en alvast het avondeten voorbereid. Na de feestdagen is het weer eens tijd voor een bordje nasi! Dankzij de restjes en de voorraad heb ik alvast sajoer en pittige gehakt gemaakt. Ik heb gelijk maar de groentelade wat opgeruimd en schoongemaakt.
Het koken deed ik voornamelijk gezeten op een bureaustoel. Dat is een hele gewaarwording. De zit is nogal laag om fatsoenlijk op het aanrecht te kunnen werken. Maar dat liever dan niets doen. Vanavond hoeven we de gerechten enkel op te warmen en de rijst te koken.